Εν ώρα ετοιμασίας ο τούρκικος καφές καβουρδίζεται, κρυώνει, βράζεται και στο τέλος σερβίρεται. Σχεδόν όλα τα εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν κάποτε για την επεξεργασία καφέ σήμερα είναι εκτός χρήσης και μπορούν να βρεθούν στα μουσεία και τα παλαιοπωλεία.

Για το καβούρδισμα χρησιμοποιούνταν δύο δοχεία – το ταψί και το ταμπούρι. Τα ταψιά ήταν κυρίως από σίδερο, ενώ υπήρξαν και πήλινα. Τα ταψιά αυτά ήταν με μακρά χερούλια, ενώ κάποια είχαν και τροχούς από κάτω. Ο καφές ψηνόταν στη φωτιά και με τη βοήθεια ενός κύλινδρο ο ψήστης ανακατευόταν συνεχώς τους κόκκους. 

Κάποτε ο καφές ετοιμαζόταν σε σπιτικά ταψιά για ψήσιμο, ενώ στα παλάτια και τα σαράγια χρησιμοποιούσαν ειδικά ταψιά. Τους ψημένους κόκκους καφέ έβαζαν σε δοχεία ώστε να κρυώσουν. Τα δοχεία αυτά είχαν πλούσια διακόσμηση απ' έξω.
Τους έτοιμους κόκκους άλεσαν σε χαβάνια ή σε ειδικές μηχανές αλέσματος.
Ο ψημένος καφές μετέφεραν σε μεγάλα δοχεία ώστε να κρυώσει.
Κάποτε κοπάνιζαν τον καφέ σε χαβάνι με γουδί. Χρησιμοποίησαν δύο είδη μηχανών για το καβούρδισμα και τα δύο με μεταλλική συσκευή. Ο παλιός πικρός καφές παρασκευαζόταν μετά από δυνατό καβούρδισμα των κόκκων του καφέ, μακρύ βράσιμο και πινόταν σκέτο σε μια γουλιά
 

Σε αντίθεση με αυτόν ο τούρκικος καφές παρασκευάζεται, όπως και έως σήμερα, με μεσαίο καβούρδισμα των κόκκων, βρασμένους σε χαμηλή φωτιά, γλυκός ή σκέτος. Μετά την άλεση ο καφές διατηρείται σε κουτιά.
Ο τρόπος με τον οποίο σερβίρεται ο καφές δείχνει την αγάπη, τον σεβασμό και τη φιλοξενία που είναι τόσο χαρακτηριστικά για την τούρκικη νοοτροπία και παράδοση. Οι κοπέλες σέρβιραν τον καφέ σε ειδικά σερβίτσια καφέ τα οποία περιείχαν τραπεζομάντιλο, δίσκο, σουβέρ, φλιτζάνια, πιατάκια και κανάτα για ζεστό καφέ. Αρχικά τα πρώτα σερβίτσια είχαν χρυσαφένιο κάλυμμα, ενώ ύστερα χρησιμοποιούσαν και αλγερινά και χάλκινα. Τα φλιτζάνια και τα πιατάκια ήταν από πορσελάνη.

Ο τρόπος με τον οποίος σερβίρεται ο καφές δεν είναι λιγότερο σημαντικός από την μέθοδο παρασκευάσματός του. Δεν είναι τυχαίος ο γεγονός που τα φλιτζάνια είναι ανάμεσα στα πολυτελέστατα είδη.