Το 1543 ο Υεμενίτης κυβερνήτης Οζντεμίρ πασάς έφερε στην Κωνσταντινούπολη τον καφέ που έπινε στην Υεμένη. Ο πασάς χρησιμοποιούσε την μέθοδο ετοιμασίας που εφεύρισκαν οι Τούρκοι και έτσι ο καφές έγινε γνωστός ως “Τούρκικος καφές”.

Οι Τουρκική κοινωνία πρωτογνώρισε τον καφέ το 1554 όταν άνοιξαν πόρτες τα πρώτα καφενεία στο Ταχτακαλέ. Εκεί μπορούσε κανείς να διαβάζει βιβλίο, να παίζει σκάκι ή τάβλι, να συζητάει περί τέχνης όλη την ημέρα. Τα καφενεία αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο στην κοινωνική ζωή των ανθρώπων εκείνη την εποχή.

Ο καφές κατάντησε σημαντική θέση στη ζωή και τα σπίτια των ανθρώπων και η κατανάλωσή του αυξήθηκε αισθητά. Οι κόκκοι του καφέ πρώτα καβουρδίζονται, μετά ψήνονται σε ταψιά, αλέθονται σε χαβάνι και τέλος βράζονται σε μπρίκια.

Χάριν των πολλών εμπόρων και οδοιπόρων που περνούσαν από την Κωνσταντινούπολη καθώς και με τη βοήθεια των πρεσβέων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας σε διάφορες χώρες, ο τούρκικος καφές καταντάει με το άρωμά του πρώτα την Ευρώπη και ύστερα όλο τον κόσμο.

Είναι το 1871 όταν η Κουρουκαφετζή Μεχμέτ Εφέντη για πρώτη φορά προσφέρει στην αγορά καβουρδισμένο και αλεσμένο καφέ.

Στις μέρες μας ο Τούρκικος καφές είναι γνωστός στην Τουρκία και σε όλο τον κόσμο ως “Κουρουκαφετζή Μεχμέτ Εφέντη”.