Το φυτό του καφέ το άσπρο χρώμα του οποίου μοσχοβολάει σαν το γιασεμί και τα κόκκινα φρούτα του μοιάζουν με κεράσια, ανακαλύφθηκε το 10ο αιώνα στην Αβησσυνία (Αιθιοπία). Εκείνα τα χρόνια οι τοπικοί έβραζαν τα φρούτα του φυτού και χρησιμοποίησαν το χυμό για ιατρικούς σκοπούς, γιαυτό και ονόμασαν τα φρούτα “μαγικά”.

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗ ΥΕΜΕΝΗ
Η δόξα του καφέ γρήγορα έφτασε στην Αραβική χερσόνησο και εδώ και 300 χρόνια χρησιμοποιείται ο τρόπος κατανάλωσης του καφέ που κάποτε εφευρέθηκε στην Αιθιοπία. Το 14ο αιώνα έγινε αλλαγή – οι κόκκοι του καφέ ήδη ψήνονται σε φωτιά, καβουρδίζονται, βράζονται με νερό και μετά ο καφές σερβίρεται ως ποτό.  
Στα μέση του 15ου αιώνα ο καφές φτάνει στην Υεμένη. Οι κλιματικές συνθήκες και η εύφορη γη στη χώρα ευνοούν την καλλιέργεια σε εκείνη την περιοχή.
Χάριν της νέας μεθόδου παρασκευάσματος και του μοναδικού αρώματός του ο καφές γίνεται ακόμα πιο δημοφιλές προϊόν.

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ
Τον 16ο αιώνα, κατά την ηγεσία του σουλτάνου Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, γνωστός ως Κανουνί, ο Υεμενίτης κυβερνήτης Οζντεμίρ πασάς έφερε στην Κωνσταντινούπολη τον καφέ που του άρεσε τόσο πολύ στην Υεμένη.  
Ο καφές καταντάει γρήγορα σημαντική θέση στην κουζίνα του παλατιού ως ζητούμενο ποτό και προσελκύει το ενδιαφέρον πολλών. Σύντομα μία από τις θέσεις στο παλάτι είναι του “υπεύθυνου για τον καφέ”. Αυτός που ετοιμάζει τον καφέ του πατισάχ ή των άλλων κεβερνητών που έχουν υψηλή θέση στην αυτοκρατορία, επιλέγεται ανάμεσα στους πλέον στενούς και έντιμους ανθρώπους στο παλάτι. Στην Οθωμανική αυτοκρατορία υπάρχουν περιπτώσεις όταν ο “υπεύθυνος για τον καφέ” κατέχει τη θέση του βεζύρη.     
Ο καφές γρήγορα γίνεται το άρωμα που κατείχε όλους στην Κωνσταντινούπολη. ΟΙ κόκκοι καφέ που αγοράζονταν, ψηνόταν σε ταψιά, έτριβαν σε χαβάνι και μετά τα έφτιαχναν σε μπρίκι. Ο καφές γίνεται της μόντας στο παλάτι, στα καφενεία και στα σπίτια. Έτσι μέρα με την μέρα ο καφές προχωράει με την αργή αλλά ανοδική πορεία του τους αιώνες μπροστά.   

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ
Στους Βένετους εμπόρους οι οποίοι επισκέπτονται την Κωνσταντινούπολη τους αρέσει πολύ το ποτό αυτό και το μεταφέρουν στη Βενετία. Με αυτόν τον τρόπο το 1615 οι Ευρωπαίοι πρωτογνωρίζουν τον καφέ. Αρχικά ο καφές πωλείται από τους πουλητές λεμονάδας στους δρόμους, ενώ για πρώτη φορά ο καφές προσφέρεται σε καφενείο στην Ιταλία το 1645. Ο αριθμός των καφενείων γρήγορα αυξάνεται και όπως στις περισσότερες χώρες μετατρέπονται σε χώρους στους οποίους μαζεύεται κόσμος από σχεδόν όλα τα στρώματα της κοινωνίας.

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗ ΜΑΡΣΙΛΙΑ
Οι επιβάτες που δοκιμάζουν τη γεύση του καφέ στην Κωνσταντινούπολη διηγούνται για την μοναδική του γεύση στις επιστολές που στέλνουν στους ανθρώπους τους στην Μαρσίλια. Το 1644 οι πρώτοι κόκκοι καφέ και δείγματα των εργαλείων που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή καφέ φτάνουν στην πόλη μέσω του πρέσβη της Γαλλίας στην Κωνσταντινούπολη, τον κύριο ντι λα Ροκ.
Το 1660 οι έμποροι της Μαρσίλιας αρχίζουν να εισάγουν τον καφέ που δοκιμάζουν στην Κωνσταντινούπολη στη Γαλλία. Το 1671 στην Μαρσίλια ανοίγει το πρώτο καφενείο. Στην αρχή τα καφενεία επισκέπτονται μόνο από ταξιδιώτες και εμπόρους, αλλά στη συνέχεια γίνονται αγαπημένα μέρη πολλών ανθρώπων.    

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ
Το 1669 ο Μεχμέτ ο Δ' στέλνει τον γλυκομίλητο Σουλεϊμάν Αγά ως πρέσβης στην αυλή του Λουδοβίκου 14ου. Ανάμεσα στα πράγματα που φέρνει μαζί του είναι και τσουβάλια γεμάτα καφέ. Ο Οθωμανός πρέσβης παρουσιάζει τον τούρκικο καφέ στους Γάλλους ως “μαγικό ποτό”.
Σύντομα ο Σουλεϊμάν γίνεται δεκτός από τους αριστοκράτες του Παρισιού. Υφίσταται προνόμια να είναι καλεσμένοι του Σουλεϊμάν Αγά και απολαμβάνοντας τη μοναδική γεύση του καφέ να συζητάνε μαζί του διάφορα πολιτιστικά και κοινωνικά θέματα. Ο πρέσβης διασκεδάζει όλους με τις ατέλειωτες ιστορίες του για τον καφέ. 
Το 1686 στο Παρίσι ανοίγει το πρώτο καφενείο - Cafе de Procope. Το καφενείο  γρήγορα γίνεται αγαπητό μέρος συναντήσεων πολλών ποιητών, σκηνοθετών, ηθοποιών και μουσικών. Το επισκέπτονται προσωπικότητες ως ο Ρουσό, ο Ντιντερό και ο Βολτέρος. Σύντομα οι δρόμοι του Παρισιού γεμίζονται καφενεία.      

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ
Το 1863 είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Βιέννης. Φεύγοντας από την πόλη οι Τούρκοι αφήνουν πίσω τους όλα που δεν μπορούν να φέρουν. Ανάμεσα στα αντικείμενα που αφήνουν είναι πολλές σκηνές, ζώα, σιτάρι και περίπου 500 τσουβάλια καφέ. Οι Βιεννέζοι δεν ξέρουν τίποτα για τον καφέ τότε. Ένας καπετάνιος λέει ότι είναι το τρόφιμα των καμηλών και παίρνεται η απόφαση να τον πετάξουν στον Δούναβη. 
Ο Φραντς Γκέοργκ Κολσίτσκι ο οποίος ήξερε τον αραβικό και τούρκικο κόσμο έμαθε για το περιστατικό και ζήτησε τα τσουβάλια καφέ ως ανταμοιβή για τη συνεισφορά του κατά την πολεμική περίοδο. Στην αρχή ο Κολσίτσκι πηγαίνει από σπίτι σε σπίτι να προσφέρει το καινούριο ποτό, ενώ μετά αρχίζει να το σερβίρει σε μια μεγάλη σκηνή. Είναι ο πρώτος στη Βιέννη ο ποίος ετοιμάζει τούρκικο καφέ και τον σερβίρει σε φλιτζάνια δεν ήταν μακριά ο καιρός όταν οι κάτοικοι της Βιέννης γνωρίζουν την μέθοδο παρασκευάσματος του καφέ. 
Τα καφενεία που ανοίγονται εκείνη την περίοδο στη Βιέννη γίνονται παράδειγμα για πολλές χώρες του κόσμου.

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ
Η Αγγλία γνωρίζει τον καφέ το 1637. Ο καφές που ένας Τούρκος φοιτητής έφερε στην Οξφόρδη έγινε γνωστή μεταξύ φοιτητών και καθηγητών. Έτσι ιδρύθηκε το “Καφενείο Οξφόρδη”. 
Το 1650 στην πόλη ανοίγει πόρτες το πρώτο καφενείο - “Angel”.
Το 1652 ο Αρμένης Πασκουά Ροζέ ανοίγει το πρώτο καφενείο στο Λονδίνο. Ο Ροζέ ξέρει τον τρόπο καβουρδίσματος και παρασκευάσματος του τούρκικου καφέ και τον ετοιμάζει για τους φίλους του και τους πελάτες του. 
Το 1660 τα καφενεία στο Λονδίνο έχουν ήδη μετατραπεί σε αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνικής ζωής των ανθρώπων. Οι περισσότεροι πελάτες είναι συγγραφείς, άνθρωποι της τέχνης, ποιητές, δικηγόροι, πολιτικοί και φιλόσοφοι. Τα καφενεία γίνονται τόσο γνωστά που χρησιμοποιούνται για χώρους συνομιλίας και μετατρέπονται σε πηγή γνώσεων, έτσι άρχισαν να τα ονομάζουν “πανεπιστήμια μιας πένας”  /"Penny University"/, γιατί η τιμή ενός καφέ ήταν μία πένα.      

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΑ
Η ιστορία του καφέ στην Ολλανδία είναι πιο διαφορετική σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η Ολλανδία ξέρει το προϊόν χρόνια πριν το γνωρίσουν οι υπόλοιπες χώρες στην Ευρώπη, αλλά αυτό οφείλεται πιο πολύ στο εμπόριο απ' ότι στην εγχώρια κατανάλωση. Ο καφές πρωτοήρθε στην Ολλανδία το 17ο αιώνα από την Υεμένη. Οι Ολλανδοί έστειλαν τους σπόρους του καφέ στις αποικίες τους για να τους φυτέψουν. Έτσι το 1699 στο νησί Ιάβα ξεκίνησε η καλλιέργεια καφέ στην Ινδονησία. Το 1711 οι κόκκοι καφέ που παρήγαγαν στην Ιάβα επιστράφηκαν στην αγορά της Ολλανδίας.        
Γύρω στο 1660 ανοίγουν τα πρώτα καφενεία στη χώρα. Το πλέον σημαντικό τους χαρακτηριστικό είναι ότι τα καφενεία αυτά έχουν δικό τους στιλ. Πλούσια διακόσμηση, ευχάριστη ατμόσφαιρα και πράσινη αυλή... Επίσης σε αρκετές πόλεις γίνονται μέρη για συναντήσεις και διαπραγματεύσεις μεταξύ επιχειρηματιών.  
Το 1680 οι Ολλανδοί εξάγουν για πρώτη φορά καφέ στις Σκανδιναβικές χώρες οι οποίες σήμερα είναι από τους μεγαλύτερου καταναλωτές καφέ σε όλο τον κόσμο.

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Η Γερμανία γνωρίζει τον καφέ το 1675. Τα πρώτα καφενεία ανοίγουν κατά την περίοδο 1679-1680 στο Αμβούργο, Μπρέμεν και το Ανόβερο.
Για ένα χρονικό διάστημα ο καφές ήταν το ποτό των αριστοκρατών. Οι άνθρωποι των κατώτερων στρωμάτων της κοινωνίας έμειναν μακριά από τη γεύση του καφέ έως της αρχές του 18ο αιώνα γιαυτό και η κατανάλωση καφέ στα σπίτια γίνεται δυνατό πολύ αργότερα.  
Τα καφενεία επισκέπτονταν κυρίως από τους άνδρες και έτσι οι γυναίκες από την μεσαία τάξη δημιούργησαν τα “καφέ κλαμπ”.

Ο ΚΑΦΕΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟ
Ο καφές έφτασε στη Βόρεια Αμερική το 1668. Το 1696 στη Νέα Υόρκη ανοίγει ένα καφενείο με το όνομα "The King's Arms". 
Το 1714 οι Ολλανδοί έκαναν δώρο στον βασιλιά Λουδοβίκο 14ο ένα δέντρο καφέ από το νησί της Ιάβα το οποίο οι Γάλλοι φύτεψαν στο βασιλικό βοτανικό κήπο του Παρισιού.
Το 1723 ένας ναυτικός Γκαμπριέλ ντε Κλιό έκλεψε ένα νεαρό φυτό καφέ από τη Γαλλία και το μετέφερε στην Μαρτινίκα. Από εκεί μεταφέρεται υλικό για μεταφύτευσης για τα νησιά Καραϊβικής, τη Βόρεια και την Κεντρική Αμερική. 
Το 1727 χάριν του συνταγματάρχη Φρανσίσκο ντε Μέλο Παλέτα, το δέντρο του καφέ φτάνει από τη Γαλλική Γουιάνα στη Βραζιλία. Σήμερα η Βραζιλία κατέχει την πρώτη θέση στην παραγωγή καφέ παγκοσμίως με 35%.  
Το 1730 οι 'Αγγλοι μετέφεραν την παραγωγή καφέ στην Τζαμάικα.
Έτσι στη μέση του 19ου αιώνα ο καφές έχει ήδη θέση ανάμεσα στα πλέον σημαντικά προϊόντα του παγκόσμιου εμπορίου.